|
سه شنبه 92 دی 24 :: 2:55 صبح :: نویسنده : نویسنده : مهسا کهنسال
دلم گرفته امشب از اون شباس که منتظر یه بهونه ی کوچیکم که تا صبح بشینم گریه کنم از دنیای قروقاطی 6 ماه پیشم خبری نیست این روزا همه چی سر و سامون و نظم گرفته همه چیم به ظاهر قشنگ و دوست داشتنی و رمانتیکه ولی ... یه جاهایی حس میکنم ... واقعی نیست توخالیه ... اجباره تنهاییه ... و سخت ترین قسمتش اینه که بخوای به یکی دیگه بقبولونی که ... واقعی نیست ... خوبم …! باور کنید …؛ اشک ها را ریخته ام … غصه ها را خورده ام …؛ نبودن ها را شمرده ام …؛ این روزها که می گذرد … خالی ام …؛ خالی ام از خشم، دلتنگی، نفرت …؛ و حتی از عشق …! دلم واسه روزهایی که یکی از خوشحالی و ناراحتیم، خوشحال و ناراحت میشد تنگ شده دلم واسه یکی که بشه باش حرف زد و واسش بهونه گرفت و غر 1000 بدیه کرده و نکرده ی دیگرون و سرش زد، تنگ شده دلم واسه یه کسی که بفهمه تنگ شده !!! کسی که منو بفهمه ! از هیجان و ذوق های یک دفعه ایم ذوق زده بشه از خوشحال شدنای ساده و با دلیلای کوچیکم، خوشحال بشه این روزا اکثر آدما نه تنها خودشون به این سادگیا خوشحال نمیشن، بلکه به امثال منم میگن : الکی خوش مثل .... این روزا و با این حس و حالا ... که هیچکی ام تاییدم نمیکنه و خیلیا با چشم تمسخر نگاه میکنن ... به راهم شک میکنم ولی ... کله شق تر از این حرفام که راهمو عوض کنم این روزا دارم دنبال یه هدف میدوام ... به معنای واقعی میدوام ... 23 روز دیگه کنکور دارم کنکور ارشد !!!! و یه دنیااااااااا استرس کاش به همین اندازه امید هم داشتم ... بای
موضوع مطلب :  |
||||
